Interview

“จงหยิบฉันขึ้นมา จงหยิบฉันขึ้นมา” นี่ไม่ใช่เสียงสะกดจิตจากหนอนต้นอ่อนใบชา แต่เป็นเสียงเรียกจากของในกองพะเนินเทินทึก เวลาเราไปขุดของมือสอง

ทั้งไฟแช็ก ริบบิ้นติดกล่องของขวัญ โบว์ผูกผม กิ๊บหนีบผม กบเหลาดินสอ ลูกอม ห้อยเรียงกันอยู่ในห้องจัดแสดง ดูๆ แล้วเหมือนงานศิลปะในพิพิธภัณฑ์

ตั้งแต่เป็นศิลปินนาม Charo บน SoundCloud จนถึง Alec Orachi บนเวทีที่ระเบิดความ “ม่วนมั่ว” ไปทุกหย่อมหญ้า พูดได้ว่าแจ๊กกี้เติบโตขึ้นเรื่อยๆ

‘เชียงดาว’ เมืองเล็กๆ ในหุบเขาของเชียงใหม่ ที่มักจะไปอยู่ในบทสนทนาของผู้คนที่รักธรรมชาติ หมุดหมายของนักเดินทางทั้งไทยและต่างประเทศ

วันก่อนเรามีโอกาสได้ลิ้มรส ‘นางเอก’ ของอาหารอีสานอย่าง ‘ปลาร้า’ ซุปตาร์ของจานที่เพิ่มรสนัวให้กับวัตถุดิบสดๆ ที่ร้าน Saole Bangkok

อาชีพที่มีเรื่องเล่าเป็นน้ำรินเลี้ยง ก็คือ ‘ไวน์ซอมเมอลิเยร์’ (Sommelier) นักเล่า ‘เรื่องไวน์’ ที่คอยแนะนำไวน์ที่ถูกต้องในราคาที่ถูกใจ

เราทุกคนมีอาหารที่กินแล้วคิดถึงบ้าน น้ำปั่นที่กินแล้วใจเย็นเหมือนได้นอนตากแอร์ที่บ้าน หรือแม้กระทั่งเสื้อผ้าที่สวมแล้วรู้สึก feel like home

ที่บ้านไม้ 2 ชั้นริมทะเล EQ นั่งคุยกับ เจษฎา ธีระภินันท์ หรือรู้จักกันดีในชื่อ แก๊ป T-Bone นักร้อง นักแต่งเพลง และมือกีต้าร์ วงเร็กเก้-สกา

ใครได้ไปเดินเล่นแถวทรงวาดคงต้องเคยเห็นร้านสุด iconic ของย่าน อย่าง ‘Bad Poutine’ กับโปสเตอร์มหาศาลที่แปะรอบๆ ร้าน

“มองเห็นผ่านเสียง สัมผัสผ่านแสง ได้ยินผ่านภาพ” คือสามวรรคสั้นๆ ที่เราใช้นิยาม Diage Degree Vol.1 & Vol.2

อุ้ม—วัลลภ รุ่งกำจัด ไม่ได้จบเอกการแสดงและไม่ได้เรียนฟิล์ม แต่เส้นทางชีวิตกลับเลือกสรรให้เขาสวมบทบาทของบรรดาตัวละครที่มีเสน่ห์ ลึกลับ

จังหวะเวลาและชะตาในการไหลไปสู่เส้นทางชีวิต ซึ่งประกอบไปด้วยสิ่งที่เลือกและไม่ได้เลือก ‘โรส - พวงสร้อย อักษรสว่าง